Ανακοίνωση για την πεζοπορία στο Βουραϊκό

Την μεθεπόμενη Κυριακή, 11 Μαρτίου θα βρεθούμε σε γνώριμα μέρη για τον Σύνδεσμό μας. Θα πραγματοποιήσουμε πεζοπορία στο πανέμορφο φαράγγι του Βουραϊκού, που ενώνει τα Καλάβρυτα με το Διακοφτό. 

Το λεωφορείο θα ξεκινήσει από τον κόμβο της Αρχαίας Πίσας (Μιράκα) στις 6:00 το πρωί και θα γίνουν στάσεις στον Πύργο, την Αμαλιάδα και την Πάτρα. Στις 6:30 στον Πύργο στον σταθμό του Ο.Σ.Ε., στις 6:45 στην Αμαλιάδα στα φανάρια της Κουρούτας και στην Πάτρα στο πάρκινγκ του Carefour με συνεννόηση για την ώρα. 

Η πεζοπορία μας θα ξεκινήσει από την Κάτω Ζαχλωρού. Η διαδρομή ακολουθεί την πορεία των γραμμών του οδοντωτού σιδηρόδρομου, ο οποίος με τη σειρά του ακολουθεί την κοίτη του Βουραϊκού ποταμού. Περνώντας από σήραγγες, στενές γέφυρες, θαυμάζοντας σταλακτίτες , σταλαγμίτες και καταρράκτες, με παρέα τη βουή του νερού, θα καταλήξουμε στο σταθμό Νιάματα, περίπου 11 χλμ. και 4 ώρες, από την αφετηρία. Από εκεί θα πάρουμε τον οδοντωτό (με επιπλέον κόστος 8,80 το εισιτήριο), που θα μας μεταφέρει στα Καλάβρυτα για φαγητό και συνάντηση με το λεωφορείο. 

Όσοι από τους φίλους μας επιθυμούν να συμμετάσχουν στην εκδρομή, παρακαλούνται να έχουν ενημερώσει μέχρι και την Παρασκευή 2 Μαρτίου. Ο λόγος που οι δηλώσεις συμμετοχής είναι αναγκαίες νωρίτερα από ότι συνηθίζουμε, είναι γιατί θα πρέπει να προαγοράσουμε τα εισιτήρια του τρένου. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα: 6973381207, 6985659908, 6937894450.

Απαραίτητος εξοπλισμός: Ορειβατικά παπούτσια, μπατόν, σακίδιο, μπουφάν αντιανεμικό, γάντια, σκούφος.

Κατηγορία: Α

Διάρκεια: 4 ώρες

4ο Κυνήγι Χαμένου Θησαυρού Δρυοδάσους Φολόης: Ο απόηχος

Φωτογραφίες: Νίκος Μπιλάλης, Σπήλιος Μιχαλόπουλος.

Η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς έχει ξημερώσει. Έχουμε τελειώσει με την προετοιμασία και μας μένει μόνο το στήσιμο του χώρου που θα διεξαχθεί το παιχνίδι. Το δάσος μας... Αλλάζει αμέσως η διάθεση και όλα γίνονται όμορφα αποκλείοντας κάθε άσχημη σκέψη από το μυαλό. Φέτος όμως ήταν ακόμη πιο δυνατή η θετική μας ενέργεια. Εκτός από την μετάδοση της χαράς μας που δημιουργεί ένα ξέγνοιαστο πρωινό για τους φίλους του Συνδέσμου, για πρώτη χρονιά δεν ήρθε στην παρέα μας η βροχή! Έτσι, με τον καιρό να είναι σύμμαχος άρχισαν να έρχονται οι συμμετέχοντες και το δάσος πλημμύρισε με παιδικές φωνές και χάχανα.

Περίπου στις 12:00 άρχισαν να δηλώνονται οι ομάδες, με τα ευφάνταστα ονόματά τους και σύντομα συγκεντρωθήκαμε για να ενημερώσουμε τους παρευρισκόμενους για τους κανόνες του παιχνιδιού και γενικές οδηγίες για την ομαλή διεξαγωγή του και για την ασφάλεια όλων. Με τον αριθμό των ατόμων να φτάνει για πρώτη φορά σε τέτοια επίπεδα, η ευθύνη όλων μας γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, αλλά είμασταν έτοιμοι. 

Στα βλέμματα όλων υπάρχει ανυπομονησία και στην διασταύρωση τους διαφαίνεται ο συναγωνισμός που ήδη έχει αρχίσει. Δεν μας μένει παρά να δώσουμε το σύνθημα της έναρξης, όπως και γίνεται. Άμεσα ξεχύνονται οι ομάδες μέσα στο δάσος και αρχίζει η αναζήτηση των στοιχείων που θα τις οδηγήσουν στη λύση του μυστηρίου. Η περιοχή γύρω από το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, για περίπου μιάμιση ώρα, γέμισε με ενθουσιασμό, χαρά, ξεφάντωμα. Ακόμη και όσους είχαν "δύσκολη" νύχτα την προηγούμενη, πολύ γρήγορα τους συνεπήρε ο ρυθμός και μαζί με όλους τους υπόλοιπους συμμετείχαν στα πειράγματα και το χαβαλέ, που χρωμάτιζε ευχάριστα τους διαλόγους των παικτών!

Κάποια στιγμή όμως έφτασε και το παιχνίδι στο τέλος του. Έμενε μόνο η απονομή των επαίνων και των μεταλλίων, που διατήρησαν το ίδιο κλίμα. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα "Ζαμπελίνες" από τον Πύργο. Όλοι μαζί ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά και το επόμενο μυστήριο, αφού όλοι πήραν το δρόμο του γυρισμού με πολύ όμορφες αναμνήσεις και πολύ καλές εντυπώσεις από την διοργάνωση της εκδήλωσης. 

Ευχαριστούμε όλους όσους με την συμμετοχή τους έδωσαν ζωή στην προσπάθειά μας.

Φωτογραφικό υλικό:

4ο Κυνήγι Χαμένου Θησαυρού Δρυοδάσους Φολόης: Το Σενάριο

Δύο ημέρες μας χωρίζουν από το φετινό μας ραντεβού για το Κυνήγι του Χαμένου Θησαυρού. Ήρθε η ώρα να σας βάλουμε στο πνεύμα του παιχνιδιού. Και φέτος η υπόθεση ξεκινάει με ένα γράμμα από τον θείο Ονούφριο, που ποτέ δεν μας αφήνει σε ησυχία και πάντα έπειτα από τα γράμματά του ζούμε μια ακόμη περιπέτεια! Η συνέχεια της ιστορίας μας που ξεκίνησε το 2014 έχει ως εξής:

Πολυαγαπημένε μου ανιψιέ,

η επικοινωνία μας, έχει πλέον γίνει συνήθεια να πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή! Δεν γνωρίζω πως πέρασε η δικιά σου χρονιά, πάντως στο λατρεμένο μας δάσος άλλαξαν και πάλι αρκετά. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Όλοι οι κόποι που έχετε κάνει πάνε πλέον χαμένοι. Όπως φαίνεται, κάποιοι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κατανοήσουν την σημασία που έχουν για το σύνολο κάποιες ενέργειες. Όταν γίνεται κάτι καλό και ωφέλιμο για όλους, κάποιοι προσπαθούν το όφελος να το κάνουν προσωπικό, ώστε να νιώθουν ότι είναι καλύτεροι από τους υπόλοιπους συνανθρώπους τους. Ανιψιέ μου, κάποιος έκλεψε το δέντρο με τα χρυσά μήλα... το δέντρο που με τόσο κόπο καταφέρατε να βρείτε αρχικά και να σώσετε στη συνέχεια, κάποιος το πήρε! Δεν ξέρουμε αν το πήρε για να το καταστρέψει ή για να το φυτέψει σε δικό του μέρος, αν και όλα δείχνουν ότι ισχύει το δεύτερο. Στο μέρος που το είχατε εσείς φυτέψει, έχει μείνει μια μεγάλη τρύπα μόνο, γεγονός που μάλλον σημαίνει ότι το μεταφύτεψε αλλού, αφού φρόντισε να το πάρει μαζί με το χώμα του.

Είμαι σίγουρος, ότι έχεις καταλάβει ήδη τι πρόκειται να σου ζητήσω! Ναι, πρέπει πάση θυσία να το ξαναβρούμε. Βέβαια, έχω σκεφτεί μια εναλλακτική λύση που θα σας βοηθήσει. Πέρυσι, λύνοντας το μυστήριο του αστερισμού των Κενταύρων, καταφέρατε ταυτόχρονα να αποκτήσετε το καπέλο του λαγού που μεταφέρει τον κάτοχό του στο χρόνο. Αυτό το πανίσχυρο εργαλείο, ίσως είναι η λύση που ψάχνουμε! Θα μπορούσατε με το καπέλο να μεταφερθείτε και πάλι στο 2014. Για ποιο λόγο; Απλά για να ξαναβρείτε το δέντρο με τα χρυσά μήλα από την αρχή, όπως και τότε.

Τα προηγούμενα χρόνια αποδείξατε ότι μπορείτε, όμως φέτος είναι λιγάκι διαφορετικό. Η οξυδέρκειά σας, ίσως δεν είναι αρκετή γι' αυτή την αποστολή. Χρειάζονται και γνώσεις ιδιαίτερες, που δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι πρέπει να τις έχετε. Παρόλα ταύτα, η κοινή λογική μπορεί να σας οδηγήσει στη λύση του μυστηρίου σε συνδυασμό με ότι έχετε μάθει για το δάσος. Καλή επιτυχία σε σένα και στους φίλους σου.

Ο θείος σου 

Ονούφριος Ψαχνωμήλας 

Σας περιμένουμε...!

Ανακοίνωση για το 4ο Κυνήγι χαμένου θησαυρού δρυοδάσους Φολόης

Για άλλη μια χρονιά ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια μας πραγματοποιείται στο Δρυοδάσος της Φολόης. Το 4ο, πλέον, κυνήγι χαμένου θησαυρού, που ήρθε για να γίνει θεσμός, ώστε να γίνουμε όλοι μαζί μια παρέα διασκεδάζοντας αλλά και απολαμβάνοντας αυτό το όμορφο και σπάνιο μέρος.

Ένα παιχνίδι μνήμης, ομαδικότητας αλλά και διασκέδασης, που ήρθε για να δοκιμάσει την αντοχή και την παρατηρητικότητα σας, ώστε να φτάσουμε στην επίλυση του μυστηρίου. Όποιες ομάδες θεωρούν ότι καλύπτουν αυτά τα χαρακτηριστικά ή θέλουν να δοκιμαστούν σε αυτά, παρακαλώ να επικοινωνήσουν με τα τηλέφωνα 6998333749, 6973381207, για να δηλώσουν συμμετοχή.

Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου  στις 12 το μεσημέρι στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Οι ομάδες θα πρέπει να έχουν 4 ή 5 μέλη και η συμμετοχή είναι 2 ευρώ το άτομο. Δεκτές θα γίνουν μόνο οι ομάδες που θα δηλώσουν συμμετοχή μέχρι και το μεσημέρι του Σαββάτου 17/02/2018. Εντός των επόμενων ημερών θα ανακοινωθεί το φετινό σενάριο.

Έχει αποδειχτεί από την ιστορία των χαμένων θησαυρών ότι οι ομάδες που θα είναι αποκριάτικα ντυμένες λαμβάνουν μια μαγική δύναμη από τον Μέγα καρνάβαλο και έτσι αυξάνεται η παρατηρητικότητα και η οξύτητα του πνεύματος τους...

Πεζοπορία στο Μαίναλο (Στεμνίτσα - Δημητσάνα) 28 Ιανουαρίου 2018

Φωτογραφίες: Δήμητρα Μπακοπάνου, Δήμητρα Λέντερη, Ντίνα Γεωργακοπούλου, Σπήλιος Μιχαλόπουλος.

Ξεκινώντας από τον Πύργο με την πρώτη ομάδα να συγκεντρώνεται νωρίς το πρωί, το λεωφορείο ξεκίνησε το ταξίδι του, με τις υπόλοιπες ομάδες να επιβιβάζονται καθ' οδόν στον Πλάτανο, την Αρχαία Πίσα και την Δημητσάνα για τους ερχόμενους από Αθήνα. Παρέα μας είχαμε την μαγική ανατολή του Ηλίου, η οποία έριχνε το ζεστό της χάδι στην πρωινή ομίχλη που σχημάτιζαν στα φαράγγια τους, ο Αλφειός, ο Ερύμανθος και ο Λάδων, δημιουργώντας τοπία απαράμιλλης ομορφιάς. 

Αφού φτάσαμε στη Στεμνίτσα, με τα μοναδικά πετρόχτιστα κτίρια και τα καλντερίμια της, συγκεντρωθήκαμε πεζοί στην κεντρική πλατεία, για να ξεκινήσουμε την περιπέτειά μας. Η πινακίδα μας έδειχνε τον προορισμό μας: Δημητσάνα 12.700 μ. , καθώς και τους ενδιάμεσους σταθμούς. Με την ομάδα μας γεμάτη ενέργεια, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε το φαρδύ μονοπάτι, που οδηγεί στον Λούσιο ποταμό, περνώντας από τα τρία σημαντικά μοναστήρια της περιοχής. 

Με το βλέμμα όλων να περιπλανιέται στην ομορφιά του περιβάλλοντός μας, χωρίς να το καταλάβουμε και σχετικά σύντομα, φτάσαμε στο ποτάμι και στα μισά της διαδρομής. Εκεί, κάναμε το πρώτο μας διάλειμμα, συντροφιά με την βουή του ορμητικού νερού και με κέρασμα τσίπουρο και λουκούμι από τον Σύνδεσμό μας.

Από το σημείο αυτό και έπειτα, γνωρίζαμε όλοι ότι θα έχουμε ανηφορική διαδρομή, με πρώτο στόχο, τη δύσκολη ανηφορική σκάλα έως τη μονή Φιλοσόφου. Έχοντας αφήσει πίσω το πιο δύσκολο κομμάτι της πεζοπορίας μας, περπατούσαμε παράλληλα με το ποτάμι, σε στενό μονοπάτι και παρά την κούραση, το κλίμα ήταν υπέροχο και η διάθεση όλων στα ύψη. Είχαν επανέλθει τα γέλια και τα πειράγματα και η ομάδα είχε αρχίσει και πάλι να δένει και να γνωρίζεται καλύτερα. 

Πλησιάζοντας στο Μουσείο Υδροκίνησης, το νερό μπήκε κι αυτό στην παρέα μας και στο μονοπάτι μας και έδωσε άλλο τόνο στην διαδρομή. Αλληλοβοήθεια, συντροφικότητα, υπευθυνότητα. Οι τρεις λέξεις που χαρακτήριζαν την ομάδα μας στο κομμάτι αυτό. Τελευταία στάση κάναμε στο Μουσείο και μια ανάσα μας χώριζε πλέον από τον τελικό προορισμό μας. Ήταν αλήθεια, έπειτα από λίγη ώρα, η Δημητσάνα ορθώθηκε μπροστά μας επιβλητική. Μας περίμενε πλέον, το φαγητό στην τοπική ταβέρνα με το ζεστό κλίμα της παρέας μας και επιστροφή στο τόπο μας, όπου θα αναπολούμε τις στιγμές που ζήσαμε. 

Ραντεβού στην επόμενη περιπέτεια...

Φωτογραφικό υλικό: