Ε.Ο.Σ.Φ.ΑΡ.Ο.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη, σύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία σχετικά με την πνευματική ιδιοκτησία, όπως ισχύει κάθε φορά.

Translate

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

O Απόηχος του Κυνηγιού του Χαμένου Θησαυρού

Υπό τη σκιά μαύρων νεφών και σύντομων, συνωμοτικών εμφανίσεων του ηλίου, διοργανώθηκε το 1ο Κυνήγι Χαμένου Θησαυρού Δρυοδάσους Φολόης. Η απειλή της βροχής δεν επέτρεψε στον αριθμό των συμμετεχόντων να φτάσει τα αναμενόμενα επίπεδα, όμως ο σκοπός της εκδήλωσης επετεύχθη, καθώς κατά την διάρκεια των δύο ωρών περίπου που χρειάστηκε να ολοκληρωθεί, οι ομάδες διασκέδασαν και σταματούσαν το γέλιο και τα πειράγματα, μόνο όταν ανακάλυπταν κάποιο καινούριο στοιχείο και έπρεπε να σκεφτούν την απάντηση του γρίφου.


Το μυστήριο που καλούνταν να λύσουν οι διαγωνιζόμενοι ήταν απλό:
έπρεπε να ανακαλύψουν τα μήλα των εσπερίδων που βρίσκονταν κάπου στο δάσος! Το παιχνίδι ξεκινούσε με το γράμμα που είχαμε λάβει από τον θείο μας:

Αγαπημένε μου ανηψιέ,

Ξεφυλλίζοντας πριν από μερικά χρόνια ένα παλιό ημερολόγιο ενός φίλου μου ταξιδευτή, έπεσα πάνω σε μια ιστορία που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά. Αυτή η ιστορία έλεγε ότι ο Ηρακλής είχε ξαναπεράσει από το δάσος της Φολόης. Στην δεύτερη επίσκεψή του είχε μαζί του και τα μήλα των Εσπερίδων! Επειδή αγαπούσε πολύ αυτό το δάσος, κάπου σε μια γωνιά έβαλε έναν σπόρο από εκείνα τα μήλα για να φυτρώνουν κι εδώ. Όμως, όλοι έλεγαν ότι δεν έπιασε ποτέ αυτός ο σπόρος γιατί κανένας ποτέ δεν βρήκε παρόμοιο δέντρο. Η ιστορία αυτή έγινε μύθος, έπειτα θρύλος και γρήγορα ξεχάστηκε.
Διαβάζοντας, λοιπόν, ξανά αυτή την ιστορία, μου ήρθε στο μυαλό ένας Γάλλος ζητιάνος που περνούσε συχνά από τα χωριά της περιοχής με το όνομα Φρανσουά Μπατιρέν. Κανείς δεν ήξερε πως είχε βρεθεί εδώ από την Γαλλία. Είχε στήσει ένα τσαντίρι μέσα στο δάσος και ζούσε με ότι έβρισκε γύρω του και ότι του έδιναν οι ντόπιοι. Ξαφνικά, εντελώς μυστηριωδώς, ο Φρανσουά Μπατιρέν άλλαξε το όνομά του σε Ζαν Πωλ Ταφυσάν. Έφυγε από το δάσος, πήγε στην κοντινή πόλη, έχτισε ένα τεράστιο κάστρο και έμεινε κλεισμένος εκεί όλη του ζωή, έχοντας 20 υπηρέτες και μια φορά την εβδομάδα ένα φορτηγό έφερνε τρόφιμα.
Δεν είχα ποτέ μου συνδυάσει τις δύο ιστορίες. Αν τις σκεφτείς μαζί όμως, σου μπαίνουν ψύλλοι στα αυτιά. Άρχισα να το ψάχνω. Έβρισκα ένα στοιχείο εδώ, ένα εκεί αλλά ήταν πολύ χρονοβόρα διαδικασία και πολύ δύσκολο να συνεχίζω χωρίς να κινώ υποψίες. Έφτασα, λοιπόν, σε ένα σημείο που πιστεύω ότι είμαι πολύ κοντά στο να βρω το δέντρο με τα χρυσά μήλα.
Έχω όμως, γεράσει αρκετά πλέον και δεν μπορώ να συνεχίσω. Θέλω να σου ζητήσω να αναλάβεις τώρα εσύ να βρεις το δέντρο με τα χρυσά μήλα. Όλες οι μέχρι τώρα ενδείξεις με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στο εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, που σε πήγαινα μικρό, υπάρχει το στοιχείο που θα δώσει συνέχεια σε αυτή την περιπέτεια. Ψάξε καλά χρησιμοποιώντας το μυαλό σου. Βρες κάτι βασικό που λείπει από την εκκλησία και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους…
Μόνο ένα πράγμα να προσέξεις. Όταν θα βρεις τα μήλα, να μην τα κρατήσεις μόνο για σένα. Πρέπει να βοηθήσεις ολόκληρη την ανθρωπότητα. Θα πάρεις μόνο ένα, χωρίς να γνωρίζει κανένας που το βρήκες, θα το πας στο ναό να πάρεις την ευχή του Αγίου και θα πας να το φυτέψεις στο μέρος που θα σου υποδείξει ο πάτερ. Τότε θα έχει τελειώσει η αποστολή σου. Ελπίζω να προλάβω να δω τους καρπούς των κόπων μου και σου εύχομαι καλή επιτυχία.

Ο θείος σου,

Ονούφριος Ψαχνωμήλας


Η ομάδα "Τζακ Σπάροου" από το χωριό Στρέφι, ήταν αυτή που κατάφερε πρώτη να λύσει όλους τους γρίφους και να βρει το σημείο που έπρεπε να τοποθετήσει το χρυσό μήλο, εν μέσω ανάλογων πανηγυρισμών.


Αμέσως μετά, στην ταβέρνα "Οι Κένταυροι", έγινε η σύντομη τελετή απονομής των επαίνων και η καρναβαλική διάθεση συνεχίστηκε με γέλια και κέφι συνοδευόμενη από κρασί και φαγητό.


Ευχαριστούμε την κ. Ντούλη Δημητροπούλου που μοιράστηκε μαζί μας την πολύχρονη εμπειρία της και οι συμβουλές της έδωσαν άλλο τόνο στο παιχνίδι. Ευχαριστούμε για την συνεργασία την ταβέρνα "Οι Κένταυροι" και τον χορηγό επικοινωνίας μας, την εταιρία διαφήμισης "2CREATE".


Ευχάριστη έκπληξη ήταν η δημοσιογραφική κάλυψη του γεγονότος από την εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ", η οποία, μέσω της απεσταλμένης της Νάνσυ Σπυροπούλου, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα, παρακολουθώντας, σχεδόν συμμετέχοντας, ολόκληρη τη διαδικασία του παιχνιδιού. Το φωτογραφικό υλικό είναι από την εφημερίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου