Επίσκεψη Περιβαλλοντικής Ομάδας 2ου Γ.Ε.Λ. Βριλησσίων

Ένας από τους σκοπούς του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Φολόης Αρχαίας Ολυμπίας είναι και η ανάδειξη του φυσικού πλούτου της ευρύτερης περιοχής μας. Αν αυτό συνδυαστεί με την δίψα που έχουν τα νέα παιδιά να γνωρίσουν το περιβάλλον μας, τότε το αποτέλεσμα της συνύπαρξης τους είναι ένα υπέροχο συναίσθημα ολοκλήρωσης.

Αυτό μας δίδαξαν τα 24 παιδιά της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 2^ου Γ.Ε.Λ. Βριλησσίων, που για τρεις ημέρες (23-25 Φεβρουαρίου) ζωντάνεψαν με τον ενθουσιασμό τους το δρυοδάσος της Φολόης, την λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου και τις γύρω περιοχές.

Με την άφιξη της ομάδας στην Αρχαία Ολυμπία, το μεσημέρι της Κυριακής, έπρεπε να τρέξουμε να προλάβουμε το ωράριο του αρχαιολογικού χώρου. Έτσι, η ξεναγός μας κ. Μαρία Αραμπατζόγλου, αναγκάστηκε να επισπεύσει κατά πολύ την διαδικασία, χωρίς όμως να περικόπτει πληροφορίες.

Η συνέχεια του προγράμματος μας οδήγησε στα ορεινά και στο χωριό Μηλιές. Σε συνεργασία με την
νεοσύστατη «Άτυπη Ομάδα Νέων Μηλεών Αρχαίας Ολυμπίας» και τους εκπαιδευτές τους Αναστάσιο και Θεόδωρο Λέντζο,  οι μαθητές γνώρισαν μία από τις τέχνες που χάνονται και ήκμαζε για πολλές δεκαετίες στο συγκεκριμένο χωριό. Πρόκειται για την παραδοσιακή βαρελοποιία.

Η δεύτερη μέρα ξεκινούσε με προσμονή για νέες συγκινήσεις, με τον καιρό όμως να μην έχει πολύ διάθεση να συμβάλλει σ’ αυτό. Η συνάντησή μας έγινε στο Μουσείο Φολόης «Μπάμπης Παπαθεοδώρου» στο χωριό Φολόη. Εκεί λειτουργούν δύο μόνιμες εκθέσεις. Μία έκθεση φωτογραφίας από τις αρχές του 19^ου αιώνα και μία ενημερωτική έκθεση με θέμα το δρυοδάσος της Φολόης. Έπειτα από τη περιήγηση στο χώρο του μουσείου, ακολούθησε εισήγηση από τον Σύνδεσμό μας σχετικά με την ιστορία, την μυθολογία και την σημερινή κατάσταση του δρυοδάσους. Μέσα από το ενδιαφέρον και τις πολλές ερωτήσεις των μαθητών όλοι κατανοήσαμε τη σημασία που έχει το δάσος για την περιοχή και τον άνθρωπο. Η άμεση επαφή με το δάσος ακολουθούσε. Πεζοπορία σε ένα από τα μεγαλύτερα μονοπάτια που δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσει κανείς τα κυριότερα στοιχεία του και το μεγαλύτερο φάσμα της ομορφιάς του. Από τα πρώτα κιόλας βήματα, άρχισε να μας γοητεύει το περιβάλλον. Περπατούσαμε σε ένα καφετί στρώμα από τα πεσμένα φύλλα περιτριγυρισμένοι από τους θεόρατους γυμνούς κορμούς, κάτω από μουντό ουρανό και ψιλόβροχο για δύο ώρες περίπου, με τα μάτια να μη χορταίνουν να μαζεύουν εικόνες.

Ο Ενιπέας ποταμός περιμένει όμως, να μας συναντήσει. Έπειτα από μια σύντομη στάση για ξεκούραση στο café Alexander στο χωριό Λάλας, οδεύουμε προς τα εκεί με τη βροχή να έχει πλέον σταματήσει. Επιλέξαμε να μην ξεκινήσουμε από τις πηγές, αλλά πιο χαμηλά, κοντά στο μπαρουτόμυλο, για να προλάβουμε το σούρουπο. Ξεκινώντας στο παρόχθιο δύσβατο μονοπάτι, υπάρχει δισταγμός από τους περισσότερους για τον τρόπο που θα διασχίσουν το ποτάμι. Σύντομα τη θέση του δισταγμού παίρνει η αίσθηση ελευθερίας που έχεις όταν περπατάς μέσα στο νερό και έρχεσαι κοντά με το περιβάλλον. Έτσι, αφού υποτάχθηκαν οι πρότεροι φόβοι, άρχισαν όλοι να γίνονται ένα με τη φύση. Άγγιζαν, ένιωθαν, αισθάνονταν. Επιβλητικό τοπίο με την πυκνή βλάστηση, πλατάνια που σε ωθούν να τα ακουμπήσεις και να φτάσεις στην κορυφή τους, σταλακτίτες και σταλαγμίτες, πεσμένοι κορμοί... μια διαδρομή φτιαγμένη για ατελείωτο απολαυστικό παιχνίδι με τις ομορφιές της φύσης να σε γεμίζουν με ενέργεια. Κάπως έτσι αφήσαμε και τη δεύτερη μέρα πίσω μας.

Τελευταία μέρα και το πρόγραμμα ξεκινάει με την λιμνοθάλασσα Κοτυχίου. Εκεί συναντήσαμε έναν από τους υπευθύνους, που μας εξήγησε τις διαδικασίες ψαρέματος και τον τρόπο που βοηθούν την αναπαραγωγή των ειδών και κυρίως των χελιών. Κάνοντας και ένα μικρό περίπατο στη στενή λωρίδα γης ανάμεσα στο Ιόνιο και τη λιμνοθάλασσα, είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε και μερικά από τα υδρόβια πτηνά που περνούν από εκεί κατά το ταξίδι της μετανάστευσης.

Ένα άλλο ταξίδι έπρεπε να ξεκινήσει όμως. Αυτό της επιστροφής στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια του αποχαιρετισμού, οι επισκέπτες μας, μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι ευχαριστήθηκαν όσο κι εμείς, την τριήμερη συνύπαρξή μας και ότι αυτή η μικρή γεύση από τις ομορφιές του τόπου μας, θα γίνει το έναυσμα για να τις επισκεφθούν ξανά.

Να ευχαριστήσουμε τις υπεύθυνες καθηγήτριες-συνοδούς της Περιβαλλοντικής Ομάδας Άννα Χαρίση και Μορφούλα Τηλιγάδα, για την άψογη συνεργασία που είχαμε, τόσο κατά την κατάρτιση του προγράμματος, όσο και κατά τη διάρκεια του τριημέρου.