Το πρώτο λιθαράκι του προγράμματος μας για το Β' εξάμηνο μπήκε στη θέση του. Ο Σύνδεσμος μας πραγματοποίησε άλλη μια πεζοπορία στις γειτονιές γύρω από το σπίτι του, που έχουν τόσες ομορφιές να αναδείξουν και τόσα συναισθήματα να ξυπνήσουν.
Η αρχή έγινε στο χωριό Πέρσαινα. Εκεί φτάσαμε, όπως όριζε το ραντεβού μας, στις 7:30 το πρωί, με σκοπό να αποφύγουμε την υπερβολική ζέστη της εποχής, καθώς στο πρώτο κομμάτι δεν θα μπορούσαμε να καλυφτούμε από την βλάστηση. Αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας στο εξωκλήσι της Ανάστασης του Σωτήρος, με την πανοραμική θέα και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε στη διαδρομή που είχε κυρίως πουρνάρια και χαμηλή βλάστηση. Σε μία ώρα βρισκόμασταν στο εκκλησάκι της Παναγίτσας, όπου διαθέτει πόσιμο νερό και δροσιστήκαμε κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα. Από εκεί και έπειτα η διαδρομή μας αναμενόταν δροσερή. Έτσι και έγινε. Έπειτα από μερικά μέτρα αγροτικού δρόμου μπήκαμε και οδοιπορούσαμε στο φαράγγι της Φέγγρας. Ένα μικρό σε μήκος Φαράγγι, στενό και σκιερό που καταλήγει κοντά στο χωριό Μηλιές και τις πηγές του Ενιπέα ποταμού. Περπατώντας παράλληλα με τον ποταμό για λίγα μέτρα, αμέσως αντιληφθήκαμε τι μας περίμενε. Πανύψηλα πλατάνια με τεράστιους κορμούς, τυλιγμένους ως επί το πλείστον με κισσό, αρωματικά βότανα, μεγάλες πέτρες και το γάργαρο νερό να τρέχει ανάμεσά τους παιχνιδιάρικα. Αυτή θα ήταν και η δική μας διαδρομή! Μπήκαμε μέσα στην κοίτη και το ακολουθήσαμε μαθαίνοντας την πορεία του και ανακαλύπτοντας ξανά τις μικρές σπηλιές με τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες, που συνέθεταν ένα ονειρεμένο τοπίο.
Ολόκληρη η διαδρομή μας είχε μαγέψει. Τόσο πολύ που είχαμε βγει κατά πολύ εκτός χρονικών ορίων της πεζοπορίας μας. Έτσι, όταν φτάσαμε στο σταθμό αναψυχής του χωριού Νεράιδα, όλοι μαζί αποφασίσαμε ότι θα παραλείψουμε το τελευταίο φαράγγι. Άλλωστε το φαράγγι του Κρυονερίου και το φαράγγι του Ενιπέα είναι αυτά, που από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του Συνδέσμου, έχουμε ονομάσει ως "οι γειτονιές των ξωτικών", έχουμε πεζοπορήσει πολλές φορές και έχουμε σηματοδοτήσει. Η επιστροφή στην Πέρσαινα έγινε με αγροτικό και η συνέχεια περιείχε μεζέ και δροσιστικά στο χωριό Λάλας, όπου συνεχίσαμε να περνάμε υπέροχα, χαλαρώνοντας και συζητώντας τα όσα είχαμε δει και τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν.
Φωτογραφικό υλικό:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου